بررسی هیستولوژیک اثر آستمیزول (داروی آنتی هیستامین) بر آماس حاد ناحیه آپیکال پس از درمان ریشه در گربه

سابقه و هدف: هیستامین یک واسطه شیمیایی درگیر در آماس و درد ناحیه پری آپیکال پس از درمان ریشه می باشد که باعث افزایش تراوایی عروق، ادم و کاهش آستانه درد می گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثر آستمیزول (آنتاگونیست رسپتور (HI بر آماس حاد ناحیه پری اپیکال پس از درمان ریشه بود. مواد و روشها: این تحقیق یک مطالعه کارآزمایی بالینی بود. دوازده گربه بالغ و سالم به دو گروه آزمایش تقسیم شدند. گروه اول (6 حیوان) 10 میلی گرم آستیزول (آنتی هیستامین) یک ساعت قبل از درمان ریشه از طریق دهان دریافت کردند و گروه دوم (6 حیوان) هیچ دارویی دریافت نکردند. حیوانها 6، 12 و 24 ساعت پس از درمان ریشه کشته شدند. برش های شش میکرونی آماده شده، رنگ آمیزی با H&E انجام شد و با میکروسکوپ نوری بررسی گردید. یافته ها: مقایسه دو گروه آزمایش با استفاده از تست Wilcoxon انجام شد و نشان داد که در 6 ساعت پس از درمان ریشه، ادم و وازودیلاتاسیون عروقی در گروه آستمیزول بطور مشخصی کمتر از گروهی بود که آستمیزول دریافت نکردند (P<0.05). اما تفاوت مشخصی بین دو گروه در 12 و 24 ساعت پس از درمان ریشه وجود نداشت. نتیجه گیری: آستمیزول ممکن است بتواند در کنترل دردهای پس از درمان ریشه بوسیله کاهش ادم و وازودیلاتاسیون عروقی موثر باشد.